Poziom gibkości badanych chłopców

z analizy wyników badań pracy magisterskiej

Gibkość można zdefiniować jako zdolność do osiągania dużej amplitudy w wykonywanych ruchach. Szereg ćwiczeń w sporcie wymaga tej dużej amplitudy, jednak każdy zawodnik winien mieć pewną rezerwę gibkości ponad wymaganą przez uprawianą konkurencję. Gibkość mierzy się różnymi sposobami i przy pomocy różnorodnych przyrządów. Najczęściej stosowanymi i najbardziej dokładnymi są pomiary wykonywane przy pomocy specjalnych kątomierzy. W praktyce gibkość mierzy się często skłonem w przód przy wyprostowanych nogach i możliwie najniższym opuszczeniu palców rąk Taki pomiar wykonuje się w Międzynarodowym Teście Sprawności Fizyczne.

Poziom gibkości badanych przedstawia tabela 26 i wykres 10.

Tabela nr 26

Wiek	Trenujący Nietrenujący	n	Rok badania	(pkt)		S	S	Różnica 2003-2004
14	T	8	2003	66,88	39 – 100	16,46	2,42	+ 1,5
	N	63		60,06	38 -100	14,49	1,83	+ 1,7
	T	8	2004	68,38	42-100	15,77	2,36	+ 1,5
	N	63		61,76	42 – 100	14,48	1,82	+ 1,7
15	T	9	2003	59,33	52-72	7,42	1,57	+ 1,23
	N	56		48,36	33-81	11,31	1,23	+ 5,14
	T	9	2004	60,56	54-74	7,42	1,57	+ 1,23
	N	56		53,50	41-89	10,10	1,16	+ 5,14

Charakterystykę  gibkości badanych chłopców w porównaniu z badaniami ogólnopolskimi przedstawia tabela 27

Tabela nr 27.

Wiek	Irenujący Nietrenujący	n	Rok badania	Badania własne	Badania ogólnopolskie	Różnica 2003-2004
14	T	8	2003	66,88	50	+ 16,88
	N	63		60,06		+ 10,06
	T	8	2004	68,38		+ 18,38
	N	63		61,76		+ 11,76
15	T	9	2003	59,33	50	+ 9,33
	N	56		48,36		-1,64
	T	9	2004	60,56		+ 10,56
	N	56		53,50		+3,50

Gibkość badanych chłopców w porównaniu z badaniami ogólnopolskimi.

Wykres 10.

Jak wynika z powyższej tabeli i wykresu poziom gibkości jest lepszy niż średni. Jedynie nie trenujący piętnastoletni chłopcy w 2003r. uzyskali wynik o 1,64 pkt. poniżej średniej, a w 2003r. o 3,50 pkt. powyżej średniej. Najwyższy poziom w tej próbie zanotowano 18,38 pkt. powyżej średniej u chłopców czternastoletnich trenujących piłkę nożną.